In het vorige blog onthulde Rianne dat Cindy een fotoshoot ging doen waar miniaturen centraal staan. De fotoshoot heeft ondertussen plaats gevonden en het was een grote hersenkraker. In dit blog vertelt Rianne meer.
Mooie foto’s maken is nooit makkelijk, maar deze keer was het echt helemaal een grote puzzel. Na het bezoeken van freubelaar Lia kwam Cindy met het idee om modellen te fotograferen in een huiskamer geplaatst in een weiland. En voor meubelair maakte ze gebruik van miniaturen. Nu zul je misschien denken; hoe kan dat nou, miniaturen zijn toch te klein ten opzichte van de modellen? Ja, dit denk je goed. Daarom werd er tijdens deze shoot flink aanspraak gedaan op ons wiskundig en ruimtelijk inzicht.
Om foto’s te maken met de miniaturen moest er precies gewerkt worden. Eerst maakte Cindy foto’s van de meubels in de omgeving. Cindy zette de meubels op een krukje en probeerde zo dezelfde afstand te creëren als het op grote schaal zou zijn. Om te onthouden waar alle meubels stonden tekende haar assistent Ráchel op papier waar de meubels stonden. Daarna werden de meubels weer weg gehaald en werden de modellen in de omgeving gezet.
Maar nu moesten de modellen ook nog iets met de meubels doen. Toen begon de eerste uitdaging; de modellen op de goede plek zetten en uitrekenen hoe de verhoudingen lagen ten opzichte van de miniaturen. Toen model Shanou Elise een (hypothetische) kledingkast moest openen waren we lang bezig. Hoeveel graden van de camera af moet ze haar lichaam draaien? Waar zit de knop om de deur te openen? Hoe ver moest haar hand buigen? Het was een hoop discussie.
Net op dat moment kwam er een gezin langs. Een vader, moeder en twee jonge kinderen. De kinderen vonden het fascinerend. Ze bleven staan en vuurden vragen op hun ouders af; Waarom? Hoe? Wie? Wat? Verder dan het antwoord ‘een fotoshoot’ kwamen de ouders ook niet. Na een tijdje kijken liepen de ouders door en trokken de kinderen mee. Volgens mij snapten ze er niks van. Twee mooie vrouwen met bruidsjurken met hoog suikerspinhaar a la Marie Antoinette staand in modderig gras in rare oncomfortabele posities. Eromheen een groepje mensen helemaal opgaand in wat er voor de camera gebeurd. “Omhoog, Shanou. Nee toch weer een beetje omlaag. En dan iets indraaien. Nee stop niet te ver. Ho! Ja, nee toch weer iets meer die kant op.” Ik kan ze niet kwalijk nemen. Het was ook een grappig gezicht.
Hoe Cindy het voor elkaar heeft gekregen de meubels en modellen goed tot een plaatje te verwerken is mij nog steeds een raadsel. Want naast het rekenen hoe de modellen moesten poseren, waren er nog andere dingen waar rekening mee gehouden moest worden. Tijdens het Photoshoppen heeft Cindy bijvoorbeeld nog veel werk gehad aan lichtval en schaduw. Maar zoals niet anders verwacht van Cindy is het eindresultaat weer betoverend. Als ik naar de foto’s kijk vergeet ik gewoon dat de meubels eigenlijk helemaal niet echt zijn. Met deze shoot kon Cindy alvast oefenen met deze techniek voor toekomstige shoots. Keep posted om hier meer over uit te vinden.
Dus al met al: Experiment geslaagd!
Resultaten
Met dank aan:
Modellen: Marije Mae & Shanou Elise
Muah: Bernadetta Bandyga
Fotograaf assistent: Ráchel Scholten
Behind the scenes foto’s: Joey en Ráchel
Blog: Rianne Rietveld
Miniaturen: Lia Ballegoy
Fotograaf en concept: Cindy Stegeman
