Behind the scenes: Fashionshoot Original Cin

Vol verwachting stond ik die dag op want het was zover; mijn eerste keer meekijken achter de schermen bij een fashionshoot! Het was een enorm leuke dag, vol met nieuwe indrukken. Die avond lag ik uitgevloerd op de bank mijn notities van de dag bij te werken. En dezelfde gedachte bleef maar door mijn hoofd malen: Ik had niet kunnen bedenken wat voor expertise, oog voor detail en hard bikkelen er nodig is om zulke foto’s te maken. En daar gaat dit blog over. Wat voor werk schuilt er achter modefoto’s?

Licht is een fotograaf’s beste vriend, maar ook grootste vijand. Dit was een van de eerste lessen die dag. En misschien wel de belangrijkste.

De fashionshoot vond plaats in een daglichtstudio in Amsterdam. Toen we de ruimte binnenstapten leek alles een beetje in de mineur stemming. Het was typisch Nederlands weer. Grijs, regenachtig en geen zon. Hoe kunnen we hier mee werken, dacht ik bedenkelijk. Cindy begon al te zuchten en hardop te denken hoe we dat zonder goed licht aan moesten pakken. Maar toen de eerste modellen in de stoelen zaten voor visagie brak de zon door en de studio leek ineens een hele andere ruimte. Ineens had de witte steriele ruimte mooie dieptes, versierd met mooie schaduwpatronen en werd het ineens een sfeervol decor.

Soms hoorde ik Cindy juichen en soms flink mopperen. De zon speelde de hele dag verstoppertje en hierdoor hadden we vaak knipperlicht. Daarnaast was het ook nog een race tegen de klok door de winterse, dus vroege, zonsondergang. Het was een uitdaging voor Cindy om het licht te gebruiken. Maar toen ik de foto’s zag snapte ik Cindy’s gejuich en gemopper wel. Goed gebruik van licht maakt of breekt de foto.

De modellen kwamen als mooie vrouwen binnen, maar werden snel omgetoverd tot compleet andere personages. Met het moodboard als leidraad werkten de Cindy, de modellen en de MUAH’s (Make Up Artists and Hair) enthousiast samen om een look uit te werken. En het werd niet een exacte kopie van het moodboard, maar het was wel duidelijk dat ze tot hetzelfde genre behoorden. Door het doordachte opbouwen van kleding, accessoires, haar, make-up werd het moodboard laag voor laag tot leven gebracht.

Volgens de modellen zelf is het transformeren ook een van de leukste dingen van het modellen werk. Een model vertelde: “Je ziet er heel anders uit. Kleding, haar en make-up waar je zelf niet voor zou kiezen. Je voelt je toch wel even anders, maar ontdekt hierdoor wel nieuwe dingen.”

En misschien zag ik wat ik wilde zien, maar ik zag toch hoe de modellen zich net anders bewogen door de ruimte en gezichtsuitdrukkingen aanpaste als ze helemaal ‘opgedirkt’ waren.  Toen de modellen eenmaal stonden te poseren en ik stiekem gluurde op Cindy’s display zag ik het model van eerst ook niet meer.

Niet alleen de ruimte en de modellen maakte een duidelijke transformatie door, ook Cindy kwam helemaal in haar element. Met glimmende ogen, maar in volle concentratie, nam ze heel doelgericht foto’s. Vol vertrouwen volgde de modellen haar leiding.

Tijdens het fotograferen kwamen er veel ideeën bij Cindy naar boven. Toen een model even snel een telefoontje aan moest nemen, achteloos leunend tegen een muur versierd met schaduwpatronen, zag Cindy iets en begon met het schieten van een serie foto’s. Cindy leek te balanceren tussen vooraf uitgedachte plannen en het volgen van haar gevoel. En door het balanceren tussen uitgedachte concepten en het volgen van gevoel hebben de modefoto’s nog altijd een Original Cin twist.

De dag was een dag vol metamorfoses. Door de transformatie van de ruimte en de modellen en kleine Original Cin twists, zijn er plaatjes gecreëerd die echt voelen, maar toch eigenlijk nep zijn. Ik was blij met mijn neus overal bovenop te mogen staan en iedereen een beetje uit te horen. En ik kan je alvast vertellen; het smaakt zeker naar meer. Blijf mij dus volgen voor meer insights over de fotografiewereld.

Mede mogelijk gemaakt door:

Foppe Schut Studio 12Light daglicht studio, Studio op Facebook
Make-up en haar: Pearls Baiss & Josca Wuis
Modellen: Marije Mae,  Summer Langereis
Blog en assistent fotograaf: Rianne Rietveld